de spits Veronica

  Wanneer je leeg bent (gelost hebt, je schip is weer leeg) wil je eigenlijk zo snel mogelijk weer geladen zijn, zodat je weer geld verdient. We liggen nu in Frankrijk en daarvandaan laad je meestal landbouwproducten zoals gerst of tarwe. Om dat te mogen vervoeren moet je wel een keurmerk hebben, een GMP verklaring. Die staat op de naam & eigenaar van het schip en omdat die veranderd zijn is het certificaat dat we aan boord hebben niet meer geldig. Een nieuw certificaat is alleen niet zo een twee drie geregeld. In Nederland zijn we er al achteraan geweest maar daar duurde het veel te lang voor dat het schip geinspecteerd kon worden dus we gaan het hier in Frankrijk proberen. Hans van de ELV weet op heel korte termijn een inspectie te regelen in Ribécourt.  Er komt een Franse heer aan boord die van bovenaf één keer in het ruim kijkt. Goedgekeurd. Dus kunnen we de papierwinkel regelen. Of we even de registratie bij de NVWA kunnen laten zien. De Nederlandse Voedsel- en Waren

Mijn vader is inmiddels begraven. Dit is niet de plek om daarover veel te zeggen, maar hij was er aan toe om de volgende stap te zetten, dus we treuren wel, maar het is allemaal niet treurig. Daarbij liggen we nu al érg lang leeg, we moeten wat geld gaan verdienen inplaats van enkel uitgeven. En dus nemen we aan voor Ribécourt, kunstmest, in Gent te laden. We gaan voor 340 ton, dan liggen we zo'n 2.32 m. diep gemiddeld. Maximum officiele diepgang voor die bestemming is 2.40 m., dus we hebben wat over. Dat mag ook wel, het wordt de eerste keer laden met dit schip dus het kan zo maar gebeuren dat we wat teveel voor of achterover komen te liggen en dan zijn die extra centimeters erg welkom. We moeten om 7:00 u. laadgereed zijn, we staan voor alle zekerheid extra vroeg op zodat we rustig kunnen openleggen (het ruim vrij maken). We leggen voor de eerste keer helemaal open met dit schip en deze luiken, we hebben nog nooit met 'wegwaai' luiken gewerkt dus we nemen wa

En dan is het schip ineens toch uitgeschreven uit Frankrijk. We tekenen voor acceptatie en nu is 'ie dan toch echt van ons. We zouden in Gent kunnen gaan laden, maar mijn vader ligt op sterven dus we kunnen nu niet aannemen. Daarom eerst maar richting Nederland, Terneuzen in dit geval. Het schip reageert wat anders dan ik de laatste jaren gewend ben. Hij reageert enorm op de roeren en dat is even wennen. Yvan heeft daar ook al voor gewaarschuwd. Daarbij is 'ie ook nog heel gevoelig voor wind en bij het wegvaren uit Arleux waait het natuurlijk een beetje, zodat ik in eerste instantie niet van de wal af kom, hij draait niet genoeg bij. Wanneer ik enkel het voorschip afdwing gaat het uiteindelijk. Natuurlijk kijken op dat moment Yvan en de buren mee ... Nu uitvinden hoe het schip op de piloot reageert. Ik heb het idee dat Yvan niet zoveel aan de afstelling deed, alle knoppen staan netjes in het midden. Het schip gaat in het begin alle kanten op, maar na wat aanpassinge